f. fâcher (se) contre qn ; baver vi ; mettre (se) en colère ; être furieu||x,-se contre qn ; faire le méchant fam ; être en colère
f. fâcher (se) contre qn ; baver vi ; mettre (se) en colère ; être furieu||x,-se contre qn ; faire le méchant fam ; être en colère
f. 1. Acığı tutmaq, hirslənmək, hiddətlənmək, qızmaq. Hər şey üçün adam acıqlanmaz. Niyə belə acıqlanmısan? – Nəbi bərk acıqlanmışdı
Tam oxu »глаг. 1. злиться, разозлиться, обозлиться, озлобиться; гневаться, разгневаться 2. kimə прикрикнуть на кого-л
Tam oxu »f. 1. to get* angry (with), to be* cross (with); Ona acıqlanmayın. Don’t be angry / cross with him / her; 2
Tam oxu »1. ACIQLANMAQ Dedim gözəl, bir busə ver o xaldan; Acıqlandı, dedi, al, sənə qurban (Aşıq Abbas); QABARMAQ Göyərçin Xudaverdini görüb qapıdan cəld çıxa
Tam oxu »