V.Radlov bu belə açıb: “Лощадь со слабыми задними ногами”. “Quşqun qırmaq” ifadəsi “kimisə qovmaq, izləmək” mənasını verir
Dialektlərdə “acım vaxtı”, “istiçıxımı”, “tuş (чешт) vaxtı” ifadələri var. Təxminən, gündüz saat 12 radələrinə işarədir
Ərəbcədən alınma sözdür, əsasən, suda balıqla qidalanan quşdur. M.Kaşğaridə qorday sözü ilə verilib
Köy (yanmaq, isti) kəlməsi ilə bağlıdır. Qovrulmuş undan bişirilir və ümumiyyətlə, qovurmaq anlamı ilə əlaqədardır
Belə mülahizə olunur ki, quyruq və geri sözləri eyni kökə malikdir. Söz mənbələrdə keyruq şəklində də yazılıb
Qıvrım sözünün dəyişilmiş formasıdır, qərb dialektlərində işlədilir. M.Cümə yazır: Oğlan, mən qurban olum, teli quyrumcək bacına
Qıvrılmaq sözü il qohumdur, əsli qıvırcıxmaq kimi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İndi işlətdiyimiz payız kəlməsi, ehtimal ki, quz (küz) sözünün dəyişmiş formasıdır. Quzun qədim mənası “günsüz,nəmişlik” deməkdir
Mənbələrdə deyilir: quz dağın gün düşməyən tərəfidir. Quzdağ isə “gün düşməyən dağ” mənasını verir. Quz sözünün əsas mənası “payız” deməkdir
Müxtəlif mənaları içərisində “kiçik, balaca” anlamları da var. İndi də nəfəslik (форточка) yerinə bəzən “quzupəncərə” deyirlər
Qoyun quzulayan vaxta qədər saxlanıla bilən (xarab olmayan) alma növüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Alınma sözdür, günbəz kimi də işlədilir. Deyim də olub: “Həbbədən qübbə düzəldir” (milçəkdən fil düzəldir)
Ərəbcə müqəddəs sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qərib sözü ilə qohumdur, “yad” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə qürur, məğrur sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə qərb sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, təqsir sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədimdə türk aləmində bu ulduzun adı altun qazuq (qızıldan mıx) kimi işlədilib. Venera yerinə isə “Altun ulduz” deyiblər
Ərəb mənşəlidir, bizdə güc sözü onun sinonimidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Latınca “işləyən” deməkdir. Laboratoriya sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Latın mənşəlidir, “işləmə” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars sözüdür, daş adıdır (tünd göy rəngində olur, qiymətli daşdır). Həmin daşın rənginə oxşar boyalara da lacivərd deyirlər
M.Kaşğaridə laçin kimi verilib. Göyərçin, bildirçin sözlərində olduğu kimi laçın da da -çin “quş” deməkdir
Ərəbcə ləğm sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ind. lahar – palçıq axını
Farscadır, əsli ləxt kimidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
632-ci ildə islamı yenicə qəbul etmiş ərəblər ilk dəfə olaraq yaşadıqları yarımadanın sərhədlərindən kənara çıxaraq sonradan əsrlərlə davam edəcək ist
yun. lakkos – quyu, dərinlik + yun. lithos – daş
Yunanıstanın cənubunda yerləşən Sparta şəhərində e.ə. təxminən 610-cu ildə yeni həyat tərzi təbliğ edilməyə başlandı
Ərəbcədir, “qeydsiz” (qayğısız) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ital. laguna < lat. lacus – quyu, gölməçə
Farscadır, “laləlik” deməkdir. Gülzar (güllük) sözünün qəlibi üzrə əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qərb dialektlərində meyvənin həddən çox yetişmiş forması bu sözlə ifadə edilir. Mənşəyi qaranlıqdır(Bəşir Əhmədov
Latın sözüdür və bir çox dillərdə yayılıb. Mənası “işıq” deməkdir. Bizdə çıraq işlədilib(Bəşir Əhmədov
yun. lampros – parlaq + yun. porphyreos – tünd-qırmızı
alm. landschaft – ölkə, mahal
ital. lapillas – kiçik daşlar
Qərb dialektlərində “cəfəng” mənasında işlədilir, latail sözünün təhrifidir, ərəb mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov
lat. latus – geniş + lat. fundus – mülk, malikanə
Latınca “dəfnə” (lavr) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Latınca lavr (dəfnə) sözü ilə qohumdur. Qədim Romada qaliblərə dəfnədən çələng verirlərmiş. Bakalavr sözü də buradandır
ital. lava < lat. lavare – ilkin mənasında: yumaq, yuyunmaq
lat. lazur – göydaş
lat. legenda – oxunmalı olan
Latınca “qanuni” deməkdir. Leqa” sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Dialektlərdə işlənir, rus dilindəki лежать (uzanmaq) sözü ilə bağlıdır (çarpayı yerinə lejanka da deyirlər)
yun. lexikon – sözlük
yun. lepis – pulcuq + yun. lithos – daş
Farscadır, əsli ləklək kimidir, “ləkəli” (üstü alabəzək olan” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Əsli neysan kimi olub, “aprel ayı (və bu ayda yağan güclü yağış)” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)