Sözün əsli şax kimi olub, farsca “buynuz” deməkdir. Birləşmənin mənası “вставать на дыбы” deməkdir. Deməli, buynuz kimi yuxarı qalxmaq anlamını əks et
Farsca mərdlərin (mərd+an) şahı (ulusu, əsli) deməkdir. İmam Əlinin ləqəbi kimi poeziyada çox işlədilib
Ərəbcədir, bizdə tanımaq feilindən əmələ gəlmiş tanıq sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Şahın ov quşlarının hamısında birlikdə şahin (şah quşu) deyiblər. Bizdə onun yerinə bayqu işlədilib (“Əsli və Kərəm”də “Bayqunun məskənin sar aldı get
Mal ərəbcə “sərvət” deməkdir, şahmalı “şahın sərvəti, var-dövləti” (və ya “şaha layiq olan”) kimi anlaşıla bilər
İlan növüdür, farsca “şah ilan” (ilanların şahı) deməkdir. Şahbaz sözü də həmin qəlib üzrə yaranıb: “şahinlərin şahı” deməkdir
Farscadır. “Şah öldü” mənasını əks etdirir. “Mən bu işə mat qalmışam” deyirik, mənası “təəccübdən donmuşam”, “ölü vəziyyətdəyəm” deməkdir
Fars mənşəlidir, “igidlərin şahı”, “mərdlərin şahı” deməkdir, şah və mərd sözlərindən əmələ gəlib. İmam Əlinin epitetlərindən olub
Fars mənşəlidir, “şah haqqında yazı (əsər)” deməkdir. El arasında kompliment anlamında da işlədilir. (Bəşir Əhmədov
Melodiyadır, “gözəl səslənən” deməkdir. Təranə adına uyğun gəlir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Söz fars mənşəlidir, şah məlumdur, nişan “sərnişin” sözündəki ilə eynidir (oturmaq). Şahinişin “şahın oturmasına layiq düzəldilmiş yer (qalereya)” de
“Pərilərin ən yaxşısı” (şahı) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca şah və rah sözlərindən əmələ gəlib: “şah (böyük) yol” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars mənşəlidir “yaxşı minici (atlı)” mənasında işlədilir, “atlıların şahı, yaxşısı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
“Şahın verdiyi” (şahın hədiyyəsi) deməkdir. Allahverdi sözünün qəlibi üzrə yaranıb. Burada şah dedikdə, İmam Əli nəzərdə tutulur
Vələd ərəbcə “övlad” deməkdir. Şahvələd “şah övladı” kimi başa düşülür. Şah farscadır. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə “üstün” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə şükür sözü ilə qohumdur, şükür edən, şükürlü deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə şəqq (parçalamaq) sözündəndir. Mənbələrdə şaq sözü “paz” kimi şərh olunub. Şaqqa pazla bölünmüş hissədir
Əsli sıltay kimi olub, “böhtan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tatar dilində çalbar kimi işlədilir, məncə, çal (geyin) və bar (var, get) sözlərindən əmələ gəlib. Pencəksiz bayıra çıxmaq bir o qədər də eyib sayılmı
Məncə, işıq kəlməsi ilə qohumdur və ərəblərə bizdən keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca “şamme”dir (qərb dialektlərində şamba kimi işlədilir). Mənası “ətirli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Əsli farsca şahmahi (balıqların şahı və ya şahların balığı) kimidir. Şahmar (ilanların şahı, şah ilan) sözü göstərir ki, birinci variant daha dəqiqdir
Farscadır, “şam qabı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Müşket” mənasını verir. Ləzgi sözüdür. Tüfəngli (müşketli) əsgər, yəni igid deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə “əhatəli”, “aid olan” deməkdir. Cahanşümül sözü ilə qohumdur, aidiyyət bildirir (müqayisə et: şamil etmək
Bütün vacib döyüşlər, adətən, düzəngahlarda baş verir. Burada piyadalar üçün geniş yer var və süvarilərin (və ya tankların) manevr etmək imkanları yük
Farscadır, arı pətəyindəki evciklərə (deşiklərə) deyirik (xatırla: arı şanı). Rus dilində соты adlanır
Quş adıdır, şana farsca “yaba” deməkdir, pipik isə ərəbcə ibik (xoruz darağı) sözünün dəyişilmiş formasıdır
Arının ən şirin balı beçə balı adlanır (bu balı cavan arılar hazırlayır). Belə şirin olan şeylərə şanı deyilir
Latın mənşəlidir, “fürsət” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Şappıltı kəlməsi göstərir ki, bu, təqlidi sözdən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Latın sözüdür, “papaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
rus. şar – kürə
Qərb dialektlərində suyun sahədən çıxıb ətrafı basmasına şuara deyirlər. Sözün əsli şostən (yumaq) məsdərinin qrammatik əsası olan şur kəlməsi ilə ba
Fransada bir vaxtlar bu adda məşhur fırıldaqçı olub, söz də onunla bağlı yaranıb və yayılıb. (Bəşir Əhmədov
Alman mənşəlidir, “dəyirmi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
fr. chef – rəis + fr. redacteur < lat. redactus < redigere – hərəkətə gətirmək
Su, çiləmək sözləri ilə qohumdur (müqayisə et: işəmək). Farsca ola bilməz, çünki onlarda jalə, şəbnəm sözləri işlədilir
Ərəb mənşəlidir, şair sözü ilə kökdaşdır. Bizdə onun əvəzinə qoşuq işlədilib (indi qoşma janrının adında qalır)
ing. shelf – taxça, dayazlıq
alm. schörl
Şeşə sözü (şeşəbuynuz) başı göydə gəzən, özündən razı anlamlarında işlədilir. Şeşələnmək, bir növ, “lovğalanmaq”, “dikbaşlıq etmək” anlamlarını əks
Qədim yəhudi sözüdür, satana ilə eyni olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə şobədə (oyun çıxarma) sözündəndir. Qərb dialektlərində “oyun”, “fokus” mənalarında çox işlədilir
Farsca şəb “gecə”, nəm isə “yaş” deməkdir. Söz bütövlükdə şeh mənasını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, ”dərman” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “şəfa verən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Barmağı, şəhadət ərəbcədir, bizdə “yanar ənrək” (şəhadət barmağı) işlədilib. Yanımaq sözü ilə bağlıdır (yanımaq barmağı)