i. azimuth
[ər. “əssimut” sözündən] astr. geod. Bir meridian müstəvisi ilə müşahidə edilən göy cismindən (yaxud müşahidə edilən şey içərisindən) keçən vertikal m
Tam oxu »I сущ. азимут: 1. астр. угол между горизонтальной плоскостью меридиана и вертикальной плоскостью наблюдаемого объекта 2
Tam oxu »is. astr. geod. 1) azimut(h) m ; 2) azimutal (pl aux), -e adj ; ~unu (səmtini) itirmiş azimuté, -e
Tam oxu »(ər. əssəmt-istiqamət) 1) göy və ya yer cisminin A.-u müşahidə nöqtəsi meridianının müstəvisi ilə, bu nöqtədən və göy, yaxud yer cismindən kecən şaqul
Tam oxu »(ərəb. əssəmt-istiqamət) 1)göy və yer cisminin A-u müşahidə nöqtəsi meridianının müstəvisi ilə, bu nöqtədən və göy, yaxud yer cismindən keçən şaquli m
Tam oxu »