BİTİRMƏK

BİTİRMƏK I f. Axıra çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Hədiyyə naharını təzəcə bitirmişdi ki, qapıda maşın səsləndi (Mir Cəlal).

BİTİRMƏK II f. Göyərtmək, yetişdirmək. Yox, burada təbiət özü özbaşına bir çöp də bitirmir (M.İbrahimov).

BİŞMİŞ
BİTMƏK

Digər lüğətlərdə