BİTİRMƏK

BİTİRMƏK I f. Axıra çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Hədiyyə naharını təzəcə bitirmişdi ki, qapıda maşın səsləndi (Mir Cəlal).

BİTİRMƏK II f. Göyərtmək, yetişdirmək. Yox, burada təbiət özü özbaşına bir çöp də bitirmir (M.İbrahimov).

BİŞMİŞ
BİTMƏK

Digər lüğətlərdə

дистанцио́нность довери́тельный коммунали́зм милленари́зм переве́яние проти́скиваться разбрако́вывать скарабе́й эскало́п бирюза́ выка́рмливать носово́й облуче́ние пина́ние побе́г свести с ума́ седло́ addressing Francophile ground markings oilfield sheikhdom вплывать нерасчётливость спад