BƏNDƏ
[fars.] сущ. куьгьн. бенде (1. лукӀ, къул; 2. куьгьн. “зун” манада; 3. инсан, махлукь); allah bəndəsi аллагьдин бенде (лукӀ), фагъир кас, гьич садазни зарар тагур, секин, муъмин кас.
is. [fars.] köhn. 1. Qul, kölə. Halım deyib muradıma yetsən əcəb dəgil; Bir bəndəyəm ki, dərgəhi-sultanə yetmişəm
Tam oxu »сущ. 1. раб, слуга. Mən Allahıma da bəndə olmamışam я и Богу своему рабом не был 2. создание (о человеке)
Tam oxu »i. slave, bondman*, bondslave; servant; creature; ◊ yazıq ~ poor / wretched creature; ◊ allah ~si lamblike creature; Sadiq bəndəniz Your humble servan
Tam oxu »is. esclave m, serviteur m ; domestique m, valet m ◊ yazıq ~ pauvre créature f ◊ Allah ~si créature f de Dieu
Tam oxu »f. 1) dustaq; 2) kölə, qul; 3) insan, adam; 4) kor-koranə tabe olan; 5) mən (qarşısındakına hörmət olaraq işlədilir)
Tam oxu »