Qərb dialektlərində “yara bərtik olub” tipli cümlələr işlədilir. Mənbələrdə bər (ber) feili var və “повредиться” anlamını əks etdirir. Bərtik həmin feil əsasında yaranıb, “korlama”, “çiban”, “şiş” və s. mənalarda işlədilib. Bərtik özü də ad –feil omonimdir. Anadolu türklərində onun bərtikmək (воспаляться) forması qeydə alınıb. Sür və sürt qəlibi üzrə də bər və bərt kəlmələri yaranıb. –ik şəkilçisi sürtük sözündəki ilə eynidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)