“Puçur-puçur tər tökür” deyirik. Tər ağac puçuruna oxşadığı üçün belə işlədirik. Sözün əsli burcaq kimi olub (türkmənlərdə indi də işlədilir). Puçurun üstü örtülü (bükülü, burulu) olur. Bur və bük sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)