sif. [ər.] 1. Yad yerdə olan, qürbətdə yaşayan, özgə yerli, gəlmə. Dünən görürdüm ki, qərib osmanlılar qaçırlar konsulxanaya ki, təzə sultanın taxta ç
Полностью »I прил. 1. чужой, нездешний, пришлый 2. одинокий, сиротливый 3. незнакомый, чужой. Qərib yer незнакомое место II сущ
Полностью »1. чужак, чужеземец, пришелец, пришлый, приезжий, нездешний, живущий на чужбине; 2. странный, необыкновенный, чудной; 3
Полностью »I. i. stranger, foreigner; outlander; ~ olmaq to be* a stranger / foreigner II. s. strange, foreign; outlandish ~ adam a strange man, a foreigner, a s
Полностью »QƏRİB1 ə. 1) yaxın; 2) qohum-qonşu. QƏRİB2 ə. 1) yad yerdə yaşayan; yad; 2) kimsəsiz, yazıq; 3) adətdənkənar; 4) qəribə, təəccüblü
Полностью »QƏRİB – DOĞMA Yox, qardaşım, bizi dartıb qərib vilayətə apardığın yetər, daha bunu vermərəm, – deyə anam dayımın təklifini rədd etdi (S
Полностью »