i. altar
сущ. устар. 1. алтарь 2. объект поклонения
səcdəgah
алтарь
is. divinité f, autel m
SƏCDƏGAH, SƏCDƏGƏH ə. və f. 1) səcdə olunan yer, səcdə edilməli yer; 2) m. alın
səcdə edilən yer.