sif. haut, -e ; élevé, -e ; grand, -e başını ~ tutmaq porter haut la tête
sif. 1. Yüksək, hündür. Uca boy. Uca bina. Uca ağac. – Buludlara dəyir uca dağları; Cənnət guşəsidir gözəl bağları
Tam oxu »I прил. высокий: 1. имеющий большое протяжение снизу вверх. Uca dağlar высокие горы, uca boy высокий рост, uca ev высокий дом 2
Tam oxu »I. s. 1. (müxt. mənalarda) high; (insan və heyvan) tall; (dağ, ev və s.) high / lofty; ~ ev lofty / high house; ~ dağ lofty / high mountain; ~ bina /
Tam oxu »прил. 1. кьакьан (мес. дагъ, буй, дарамат ва мс); uca ağac кьакьан ттар; // кьакьан буйдин (мес. кас); 2
Tam oxu »1. UCA Amma [günəşin] şəfəqi qarşıdakı uca dağın başına düşmüşdü (S.S.Axundov); ALI Hülaku xan paytaxtı Təbriz şəhərində ali bir imarət tikdirdi (A
Tam oxu »Rus dilindəki таз sözünün mənasını tatar dilinə oça kimi tərcümə edirlər. Крестец sözü oçabaşı kimi tərcümə olunur
Tam oxu »UCA – ALÇAQ Alçaq uçan ucaya qonar (Ata. sözü). UCA – GÖDƏK Biri boyda gödəkdi, biri xeyli ucaydı (M
Tam oxu »