sif. Çox işləmək, yerimək, hərəkət etmək və digər fəaliyyət nəticəsində yorulmuş, üzgün düşmüş. Yorğun adam
Tam oxu »прил. усталый, утомлённый. Yorğun yolçular усталые путники, yorğun səslə danışmaq говорить усталым голосом, yorğun qayıtmaq вернуться усталым, yorğun
Tam oxu »s. tired, weary; şair. fatigued; ~ görkəm tired appearance; cismani ~ weary in body; ruhən ~ weary in mind; ~ səslə in a tired voice; O yorğun görünür
Tam oxu »прил. 1. юргъун, галатнавай; yorğun adam юргъун кас; yorğun at юргъун балкӀан; yorğun düşmək юргъун хьун, галатун; 2
Tam oxu »YORĞUN (yorulmuş halda) İşdən sonra yorğun bir halda evə qayıtdıqda ev kişilər üçün gərək bir dincəlmək məkanı ola (Çəmənzəminli); HEYSİZ [Göyərçin:]
Tam oxu »