is. conquête f ; assujetissement m, subjugation f ; ~ etmək conquérir vt ; soumettre vt ; məc. vaincre vt
is. conquête f ; assujetissement m, subjugation f ; ~ etmək conquérir vt ; soumettre vt ; məc. vaincre vt
is. [ər.] 1. Bir şəhər və ya ölkəni silah gücü ilə zəbt etmə, alma. // Qələbə, zəfər, qalibiyyət. [Mustafa xan:] Ümidini Allaha bağla, inşallah, fəth
Tam oxu »сущ. 1. покорение, завоевание: 1) подчинение своей власти силой оружия. Şəhərin fəthi завоевание города 2) подчинение своему влиянию, своей воле
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. къачун, кьун (яракьдин гужуналди са шегьер, уьлкве); // уфтанвал, гъалибвал; fəth etmək а) гужуналди къачун, кьун (яракьдин гужуналди);
Tam oxu »