kövdən bax səfeh
kövdən
прил. куьгьн. акьулсуз, сефигь, кӀамай.
f. 1) yabı; 2) m. anlamaz, qanmaz, nadan
сущ. устар. дурак, дуралей, глупец
sif. köhn. Ağılsız, səfeh, gic. Lənət olsun bədəsilə, kövdənə; İstəmə, əgərçi can verə sənə. Q.Zakir