Qədim mədəniyyətlərdə hesab olunurdu ki, gələcəkdə baş verəcək hadisələr qabaqcadan müəyyən olunub və nəyin olub-olmayacağını allahlar bilir. Bundan başqa, düşünülürdü ki, allahlara müəyyən bir tərzdə dua etməklə öz gələcəyini öyrənmək olar. Latın dilində dua “orate” kimi səslənir. Gələcəyi bilib bunu xəbər vermək isə “oracle”(elan etmək) adlanır. Gələcəkdən xəbər verən adam mənasını verən “orakul” sözü buradan yaranıb.
Qədim Yunanıstanda gələcəkdən xəbər verənlərin ən məşhur və sitayiş edilən məbədi Delfi şəhərində idi. Delfi kahininin gələcəkdən verdiyi xəbərləri müxtəlif cür yozmaq olurdu. Makedoniyalı Filipp Asiyaya yürüş etmək qərarına gələndə ona gələcəkdən belə bir xəbər verdilər: “Qurbanlıq üçün seçilmiş olan başında ölüm tacı qurbangahda gözləyir”. O belə hesab etdi ki, “qurbanlıq üçün seçilmiş” Əhəmənilərdir. Bu, həqiqətən də, belə idi, ancaq qurban onun üçün nəzərdə tutulmamışdı. Filipp özü “seçilmiş” başqa bir qurban idi, çünkü yürüşə başlamamış öldürüldü.
Bu səbəbdən də “orakul” sözünün başqa mənası da var – anlaşılmaz, qarışıq, ikimənalı. (Ayzek Azimov. Sözlərin tarixi)
