“Puçur-puçur tər tökür” deyirik. Tər ağac puçuruna oxşadığı üçün belə işlədirik. Sözün əsli burcaq kimi olub (türkmənlərdə indi də işlədilir). Puçurun üstü örtülü (bükülü, burulu) olur. Bur və bük sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
сущ. 1. кӀурукӀ, тӀур (ттарцин); 2. рах. стӀал-стӀал, курум-курум авахьзавай гьекь, гьекьедин стӀалар
Полностью »сущ. разг. 1. почка (зачаток цветка, листка, побега). Puçur qablanışı почкосложение (расположение зачатков листа, стебля или цветка в почке) 2
Полностью »(Gəncə, Qazax, Şəmkir, Şuşa, Tovuz, Zaqatala) tumurcuq. – Puçur xırdadı (Qazax); – A bala, ağajın puçurun niyə qırıf tökürsən! (Tovuz); – Ağacın puçur
Полностью »is. 1. Tumurcuq. Mən sakitcə dayanıb ağaca baxır, puçurlarına … diqqət edirdim. Mir Cəlal. 2. dan. Damcı-damcı axan tər, tər damcıları
Полностью »