is. 1. Vurulduqda xüsusi səs çıxarmaq üçün içərisində metal dili olan, ağzıgen, kəsik konusşəkilli mis və ya mis ərintisindən qayrılmış alət
Tam oxu »I сущ. 1. колокол. Kilsə zəngi церковный колокол 2. колокольчик 3. звонок: 1) прибор, устройство для подачи сигналов
Tam oxu »i. 1. bell; qapı ~i door bell; elektrik ~i electric bell; əl ~i handbell; telefon ~i ringer; kilsə ~i bell, church bell; ~ asmaq (qapıya, heyvanın boy
Tam oxu »сущ. 1. зенг; kilsə zəngi килисадин зенг; qapının zəngi ракӀарин зенг; saatın zəngi сятдин зенг; zəng vurmaq а) зенг ягъун, зенгинив ваниз тун, зенгин
Tam oxu »1. ZƏNG (müxtəlif mənalarda) Arası kəsilmədən çalıran zəngdən Cövdət diksinib gözlərini açdı (H.Abbaszadə); ÇINQIRIQ (köhn
Tam oxu »is. 1) sonnette f ; sonnaille f ; qapı ~i sonnerie de porte ; elektrik ~i sonnerie f électrique ; telefon ~i coup m de téléphone, sonnerie f du téléph
Tam oxu »ZƏNG1 f. pas, paxır; cəng. ZƏNG2 f. 1) səs siqnalı vermək üçün alət; 2) həmin alət vasitəsi ilə çıxarılan səs siqnalı
Tam oxu »Mənbələrdə can (canq) kimi göstərilib. Görünür, canqıltı sözü ilə bağlıdır. Zanqıltı da bununla əlaqədardır
Tam oxu »