is. [ər.] 1. Bir işin görülməsi üçün verilən hökm, göstəriş. [İskəndər:] Gərək hər əmrimə baş əysin cahan; Ovcumda top kimi oynasın dövran
Tam oxu »is. [ər.] İş. [Şah:] Sizi bir əmrdən ötrü məsləhətə çağırmışam, gərək haman xüsusda bir tədbir göstərəsiniz
Tam oxu »сущ. приказ, приказание: 1. официальное распоряжение органов власти, руководителя учреждения, предприятия, организации
Tam oxu »I. i. order; command; injunction; bidding; bir kəsin ~i ilə by order of smb.; döyüş ~i battle-order; ~ vermək to give* an order, (yazılı şəkildə) to i
Tam oxu »[ər.] сущ. эмир, буйругъ, гьукум; серенжем; əmr etmək эмир авун, буйругъ гун, буюрмишун; // буйругъдин (серенжемдин) ччар; əmr vermək эмир гун, эмирди
Tam oxu »[ər.] сущ. кӀвалах, кар; // əmri aşmamaq кӀвалах тефин, четинвал чӀугун; əvvəl əmrdə куьгьн. сад лагьайди яз, сад лагьай нубатда, кӀвенкӀве, эвел кьил
Tam oxu »1. ƏMR (bir işin görülməsi üçün verilən hökm) [Qacar:] Xeyr, fəzilətdən dəm vurma vəzir; Dayan bir qul kimi əmrə müntəzir (S
Tam oxu »ƏMR1 ə. buyuruq, göstəriş, komanda. Əmri-Həqq «Haqqın əmri» ölüm, vəfat. ƏMR2 ə. 1) iş; 2) şey, maddə
Tam oxu »dövlət idarəetmə orqanı, dövlət təşkilatı, kommersiya təşkilatı rəhbərinin işçilər üçün məcburi olan təlimatları
Tam oxu »