Qədim dövrlərdə çoğı sözü olub və “səs” mənasında işlədilib. Çağlamaq (su səsi), çağırmaq, çığırmaq sözləri onun əsasında əmələ gəlib. Bağır, bəyir, böyür sözləri kimi, çağır və çığır kəlmələri də daxili fleksiya zəminində əmələ gəlib. Belə məlum olur ki, -ır şəkilçisi adlardan feil düzəldib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
f. 1. Birinin adını, yaxud təxəllüsünü, ləqəbini ucadan deyərək yanına gəlməsini, yaxınlaşmasını, ya da cavab verməsini istəmək
Полностью »глаг. 1. звать, позвать: 1) голосом, жестом просить подойти или откликнуться. Uşağı çağırmaq позвать ребёнка, telefona çağırmaq позвать к телефону, kö
Полностью »f. 1. to call (to, for); köməyə ~ to call for help; 2. (dəvət etmək) to invite (d.); to ask (d.); nahara ~ to invite / to ask to dinner (d
Полностью »гл. 1. эверун; 2. дявет авун, теклиф авун; toya çağırmaq мехъерик эверун; 3. эвер гун, желб авун, руьгь кутун, дявет авун (мес
Полностью »1. ÇAĞIRMAQ Artıq eyvanda olan xanım Güləbətini çağırdı (M.İbrahimov); HARAYLAMAQ [Lütfi Məsimov:] Kimsə həyətdəki köpəkdən qorxub içəri girmədən hasa
Полностью »f. appeler (ll) ; köməyə ~ appeler à l’aide ; appeler au secours ; inviter vt ; convier vt ; həkim~ appeler un médecin
Полностью »