sif. qəd. Dövlətli, zəngin, varlı, bəy; böyük. Bay ilə yoxsul bənəm, yolçu ilə yol bənəm. Nəsimi. Ey xublar içində tələti-hüsn ilə bay olan! Xətayi
Полностью »nida. Təəccüb, heyrət, çaşqınlıq və s. hissləri bildirir. Bay! Sən hara, bura hara! Bay! Bu kimdir? Bay, haçan gəlmisən? – Bir az suyu [gölməçədə] ara
Полностью »1 прил. простореч. 1. беззаботный, беспечный 2. самонадеянный (о человеке) 2 межд. ой! (восклицание, употребляющееся, когда вспоминается что-л
Полностью »I (Qazax) xoşbəxt ◊ Bay olmax (Qazax) – xoşbəxt olmaq. – Səni görüm balaların bay olsun; – Pis adam bay olmasın II (Gəncə) ərköyün
Полностью »bay1 n I kürən at n II 1. hürüş, hürmə, it səsi; 2. qovulub əldən salınmış heyvanın vəziyyəti; 3. məc
Полностью »Dövlətli, zəngin, varlı, bəy. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yenə saldın məni ahu vaylara Yoxsul olan qulluq edər baylara, Qolu bağlı atdırırdın çaylar
Полностью »