köpmə
1. f.is. кил. köpmək; 2. сущ. дакӀун, къувунун; уф (ял, газ) акатун (руфуник).
сущ. от глаг. köpmək: 1. вздутие, взбухание, набухание. Qarın köpməsi вздутие живота 2. вспучивание. Köpmə zonası гидрогеол
1. “Köpmək”dən f.is. 2. is. Şişmə, qabarma, qalxma; köp. Köpmə xəstəliyi