MÜNASİBƏT
1. отношение:
1) тот или иной характер поведения, обращения кого-л. с кем -, с чем-л. Yaxşı münəsibət хорошее отношение, kobud münəsibət грубое отношение, ciddi münəsibət серьёзное отношение, soyuq münəsibət холодное отношение
2) взгляд на что-л. , восприятие, понимание чего-л. Əməyə münəsibət отношение к труду, həyata münəsibət отношение к жизни, işə münəsibət отношение к работе
3) только мн. ч. отношения (связи между кем-л., чем-л., возникающие при общении на какой-л. почве). Ailə münəsibətləri семейные отношения, dostluq münəsibətləri дружеские отношения, gərgin münəsibətlər натянутые отношения, ictimai münəsibətlər общественные отношения, mehriban qonşuluq münəsibətləri добрососедские отношения
4) связь с чем-л.; причастность, касательство к чему-л. Münasibəti olmaq иметь отношение к кому -, к чему-л. ,
5) взаимная связь, зависимость разных величин, предметов, явлений. Dillə təfəkkür arasındakı münəsibət отношение между языком и мьшлением
2. сношение (связь, общение, наличие каких-л. взаимоотношений). Xarici ölkələrlə münəsibətlər сношения с иностранными государствами; münəsibətini dəyişmək kimə, nəyə изменить отношение к кому, к чему , münəsibətini müəyyənləşdirmək kimə, nəyə определить своё отношение к кому, к чему , münəsibəti olmaq kimlə, nə ilə иметь отношение к кому, к чему , münəsibətləri gərgin olmaq kimlə быть в натянутых отношениях с кем , heç bir münəsibəti olmamaq kimə, nəyə не иметь никакого отношения к кому, к чему