1. QURŞAQ [Mirzə Bağır:] Qırmızı qurşağı vardı, özünün də əlində uzun təsbehi olardı (Çəmənzəminli); BELBAĞI Belində gümüş körpülü belbağı ..qonşu oğlu yoldaşları ilə söhbətə gedirdi (H.Sarabski); KƏMƏRBƏND Oğlan gəlir enişdən; Kəmərbəndi gümüşdən; Yar ilə mərcimiz var; Mən dodaqdan, o dildən (Bayatı).
2. QURŞAQ [Molla Qafar] bunu deyərək qurşağını sarımağa başladı (S.Rəhimov); BEL Başın qülləbəsin, belin kəməri; Hər birin bir yana atmaq çağıdı (Q.Zakir).
3. QURŞAQ, ÇƏNBƏR (çəlləyin, binanın qurşağı və s.)