Mənbələrdə çər sözü həm isim (запор), həm də feil (гноиться, засорить) kimi verilib. Çərləmək və çərlətmək sözlərinin də şərhi verilib: bərkimək, duruq əmələ gətirmək. İndi söz “revmatizm iltihabı, xəstəlik, qarğış” anlamlarında işlədilir. Çor xəstəliyi də var. Görünür, hər ikisi eyni söz olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
гл. 1. яд алукьун (балкӀандал); кил. çər; 2. шерзум хьун, жазан хьун, ччан туьтуьниз атун, икрагь хьун (гафарикай, ихтилатдикай)
Полностью »f. 1. (heyvan və s.) to pine; 2. məc. to be* reduced to despair; to be* exhausted
Полностью »глаг. 1. болеть, заболеть опоем (о лошади) 2. перен. изводиться, известись: 1) измучиться, истерзаться
Полностью »f. 1. Çər xəstəliyi tutmaq (bax çər). At çərləmişdir. Bu saat atdan qan almaq lazımdır. Ə.Vəliyev. 2
Полностью »