1. Sıravi hərbi qulluqçu; soldat. Milli ordunun əsgəri. Bir bölük əsgər. Əsgər və matroslar.
– Komandan əsgərlərdən geri qalmamaq üçün yoluna davam edir.
Hələ əmr alıb işə başlamazdan əvvəl əsgər soyuqdan bir-birinə sıxılır.
□ Əsgər aparmaq – hərbi qulluğa çağırmaq. Onu əsgər apardılar.
– Vətən müharibəsinin lap əvvəlinci günlərində Dilbərin atası Qulaməlini əsgər apardılar.
Əsgər düşmək köhn. – bax əsgər getmək.
Əsgər getmək – hərbi qulluğa götürülmək. Onun yaşı çatdı, əsgər getdi. – El məscidə yığılmışdı.
Əsgər getmə məsələsinə baxırdılar.
Əsgər yığmaq – əsgərlik vaxtı çatanları və əsgərliyə lazım olanları hərbi qulluğa toplamaq, səfərbərliyə almaq.
Əsgərə götürülmək – bax əsgər getmək.
2. Silahlı adamlar dəstəsi; qoşun.
[Koroğlu:] Çay kimi coşmuşam, daha sönmərəm; Əsgər nədi, qoşun nədi, qanmaram. “”.
3. Hərbi adam, hərbi xidmətdə olan adam, ümumiyyətlə, hərbi xidmətçi. O, əsgər adamdır. Bir əsgər kimi hərəkət etmək. Bütün əsgərlərə müraciət.
□ Əsgər paltarı – hərbi geyim.
[Səfərəli:] Hamı o biri otağa əsgər paltarı geyməyə marş!
Geyib əsgər paltarını, silahlandı qəhrəman; Onun polad sinəsinə sığışmadı ürəyi…
