ətiacı
прил. мез туькьул, мецел агъу алай, туькьуьл (мес. кас).
sif. bilieu//x, -se, méchant, -e, mordant, -e ; məc. ~ adam homme m bilieux
s. acrimonious; ~ adam məc. an acrimonious man*
ƏTİACI – MÜLAYİM Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım (Ə
прил. жёлчный, язвительный, злобный (о человеке)
sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam
желчный, неприятный человек; придира