ƏTİACI

sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam.
– Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım… Ə.Məmmədxanlı.
[Gülzar] çox hövsələsiz və ətiacı (z.) olmuşdu. İ.Hüseynov.

// İs. mənasında. Ətiacının biridir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏTİACI diliacı — kobud — mədəniyyətsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ƏTİACI ƏTİACI – MÜLAYİM Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım (Ə
ƏTFAL
ƏTİACILIQ

Digər lüğətlərdə

классици́зм луче... оксиди́рованный опола́скиваться парши́веть пёсик платёжеспосо́бность предго́рный регби́стский наблюда́тель ну́жник поскучне́ть ста́рше третьего дня capellet International lowball neophron organography prayer book stark-naked vicereine woman-hater грязеводолечение одногодичный