Yaylaqda bulaq başında bitən, özəyi yeyilən bitkidir. Güman edirəm ki, balıq, palçıq sözləri ilə kökdaş ola bilər, çünki yalnız sulu, bataqlıq yerdə əmələ gəlir. Suyu çox sevir, ona görə də ehtimal ki, sözün əsli palçıqyığan olub, sonra dəyişib (burada palçıq “su” mənasındadır). Lilpar sözü də var və “lildə bitən” deməkdir (lil sözü də “su” anlamını əks etdirir). Bəzən lilparı nilufər sözünün təhrifi hesab edirlər. Düz deyil, çünki lil bizim sözdür və иль şəklində rus dilinə də keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)