Ulağın (öküz, kəl...) boynuna geydirilən alətdir. Boyun və durmaq sözlərindən əmələ gəlib. Aşağıdakı hissələrdən ibarət olur: boğazaltı, iç samı, daş (kənar) samı, kağan. Boyunduruq arabanın qolu ilə kağan və qılınc vasitəsilə birləşdirilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)