FƏR
[فشع ] – bölmə, şöbə. əsas olanın bölmələri, onu təşkil edənlər. Sözün kökü fərə`a dən gəlir.
1 сущ. устар. великолепие, яркость, пышность, блеск 2 устар. I сущ. ветвь, ответвление II прил. неглавный, второстепенный
Tam oxu »FƏR1 f. burdurma (saç haqqında). FƏR2 ə. bax fərr. FƏR3 ə. qaçma, qaçaqaç. FƏR’ ə. 1) budaq, qol-budaq; 2) şöbə, bölmə; 3) əsas olmayan, ikinci dərəcə
Tam oxu »Farsca “parlaq”, “yüksək əhval” deməkdir. Fərli və fərsiz də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »