hak, hukuk
is. [ər. “həqq” söz. cəmi] 1. Dövlət tərəfindən müəyyən olunan və tətbiq edilən, insanlar arasında ictimai münasibətləri nizama salan və hakim sinfin
Tam oxu »I сущ. право: 1. совокупность устанавливаемых и охраняемых государством норм, правил поведения, регулирующих общественные отношения между людьми
Tam oxu »I. i. 1. (müxt. mənalarda) right; veto ~u the right of veto; səsvermə ~u the vote; suffrage; vətəndaşlıq ~u civic rights pl
Tam oxu »[ər. “həqq” söz. cəmi] сущ. гьукьукь (1. зикиб; 2. ихтияр, имкан; ижаза, рухсат; 3. асас, субут, гьахъ; 4
Tam oxu »HÜQUQ [Ruzbeh:] Hətta, o qədər məharətli və yumşaq bir adamam ki, mənim şəxsi hüquqlarımı və ixtiyaratımı məhdudlaşdırıb öz xeyrinə istifadə edənlərə
Tam oxu »is. droit m ; veto ~u droit de véto ; səsvermə ~u droit de vote ; beynəlxalq ~ droit international ; ~ fakültəsi faculté f de droit
Tam oxu »ə. «həqq» c. t. 1) insanlar arasındakı münasibətləri nizama salan qanunlar toplusu; 2) t. ixtiyar, imkan, azadlıq; 3) t
Tam oxu »hakim sinfin qanun səviyyəsinə qaldırılmış iradəsi; bu iradənin məzmunu mövcud sinfin maddi həyat şəraiti ilə, həmin sinfin mənafeyi ilə müəyyən olun
Tam oxu »(ərəb; latın analoqu jus, juris) geniş mənada H. - cəmiyyətin dövləti iradəsini ifadə edən, dövlətin səlahiyyətli orqanları tərəfindən müəyyən edilən
Tam oxu »ümumi cəmiyyət səviyyəsində ictimai münasibətlərin hüquqi reqlamentini təmin edən məcburi sosial normalar sistemi
Tam oxu »