KİMSƏSİZ

1. KİMSƏSİZ [Həkim] həm müalicə elədi, həm də kimsəsiz oğlanın kimsəsi oldu (B.Bayramov); ADAMSIZ Zavallı bu kənddə özü kimi qərib və adamsız idi (S.Hüseyn); QƏRİB, BİKƏS Qərib öldüm, bikəs öldüm, yad öldüm (M.V.Vidadi).

2. kimsəsiz tənha 1

KİLSƏ
KİN

Digər lüğətlərdə