is. [ər.] 1. Aydınlıq, işıq. Günəşin nuru ətrafı işıqlandırmışdır. – Yaz mövsümü endikcə səmadan yerə axşam; Gün nuru verir dağlara min rəngi-dilara
Tam oxu »сущ. книжн. свет: 1. лучи, испускаемые каким-л. телом. Ayın nuru свет луны, günəşin nuru свет солнца 2
Tam oxu »[ər.] сущ. нур (1. экв; nur saçmaq (səpmək, tökmək) нур гун (чукӀурун), экв гун, экуь авун; nura boyamaq (qərq etmək) нурлу авун, экуь авун, экв (нур)
Tam oxu »ə. 1) aydınlıq, işıq; 2) parlaqlıq; 3) şərəf, şan; 4) Qur’an surələrindən birinin adı. Nuri-didə bax nuri-eyn; nuri-eyn göz işığı; nuri-həqq Allahın n
Tam oxu »NUR – ZƏHRİMAR Üz-gözündən nur tökülür (“Ulduz”); Keşişin qaşqabağından zəhrimar tökülürdü (İ.Fərzəliyev)
Tam oxu »adv. 1. ancaq, yalnız, bircə, elə, belə; es kostet ~ 3 Euro qiyməti ancaq 3 € -dur; ~ einmal ancaq bir dəfə; ~ für mich ancaq mənim üçün; 2
Tam oxu »