Ərəbcə xələf sözü ilə kökdaşdır, “sonra gələn (sələfin antonimi), davamçı” deməkdir. Məhəmməd peyğəmbərin davamçılarına xəlifələr deyilib. İlk dörd xəlifə Əbu Bəkr (632-634), Ömər (634-644), Osman (644-656), Əli (656-661) olmuşlar. Ömər 642-ci ildə İranı almış, Muğana daxil olmuşdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)