1. Mikroorqanizmlərin təsiri altında pozulub xarab olmaq. Taxta çürüdü. Meyvələr yağışdan çürümüşdür.
– [Qərənfilin] də yarı canı qalıb südün yanında ki, südü bişirmədim, çürüyəcək.
Ayaq üstündə çürümüş ( f.sif. ) iri ağacın yıxılmasına bənzər küt bir xırıltı eşidildi.
2. məc. Pozulub dağılmağa başlamaq; pozulmaq, məhv olmaq, məhvə məhkum olmaq.
Çünki İran əks-inqilabını himayə edən çar hökuməti öz içərisindən çürüməkdədir.
“Molla Nəsrəddin” çürümüş, köhnə, yaramaz, üfunət saçan həyat və ictimai əlaqələrin hərtərəfli və öldürücü tənqidçisidir.
// məc. Məhv olmaq, yıpranmaq. Dərdli Kərəm bu yollarda çürüyə; Yolçunu yolundan eylər bu gəlin! “Əsli və Kərəm”.
Heç kəs istəməz ki, oğlu qazamatda illərlə çürüsün.