Azərbaycan əlifbasının on dördüncü hərfi və bu hərflə işarə olunan saitin adı
is. [ər.] köhn. Bir xeyir iş üçün, yaxud ehtiyacı olan bir adam və ya cəmiyyət üçün verilən və toplanılan pul; maddi yardım, kömək
is. İanə verən, maddi kömək göstərən, yardım edən
klas. bax ianə. [Yusif şah:] Dullara və yetimlərə və şillərə və korlara ianət və himayət göstərilsin
is. [ər.] 1. Yedirmə, yedirib-içirmə. 2. Qida, yeyəcək, yeyinti. □ İaşə müəssisəsi – yeməkxana, aşxana, kafe və s
is. İaşə işləri ilə məşğul olan, yeyinti müəssisəsi işçisi
is. [ər.] 1. Dua oxuma, namaz qılma şəklində icra edilən dini ayin. [Molla İbrahimxəlil:] Əgər məni görmək istəsələr, de ki, ustadım … ibadətdədir
is. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətdə keçirən adam
is. [ər. ibadət və fars. …gah] İçərisində ibadət edilən yer, ibadət yeri, məbəd (məscid, kilsə və s.)
[ər. ibadət və fars. …xanə] bax ibadətgah. [Sönməz:] Ərəblər əvvəlləri … böyük mərkəzlərdəki ocaqlara, ibadətxanalara toxunmurdular
is. və sif. [ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici. [Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qı
is. [ər.] 1. Kəlam; iki və ya bir neçə kəlmədən ibarət tərkib. Gözlüyümü gözümə taxıb bir yerindən bu ibarəni çətinliklə oxuya bildim
[ər. ibarə və fars. …baz] bax ibarəpərdaz
bax ibarəpərdazlıq. İbarəbazlıq fikrin boşluğuna və bir dərəcədə yoxluğuna dəlalət eləyir. F.Köçərli
bax ibarəpərdaz
bax ibarəpərdazlıq
sif. Təmtəraqlı, qəliz, ibarələrlə dolu. İbarəli yazı. – Armudboğaz, şişbığ satıcının belə ibarəli nitqindən baş açmayan Leylək istər-istəməz əsəbiləş
is. İbarələrlə dolu olma, təmtəraqlılıq, qəlizlik
is. [ər. ibarə və fars. …pərdaz] Danışığında və ya yazısında qəliz, təmtəraqlı ibarələr işlətməyi sevən adam
is. Qəliz və təmtəraqlı ibarələr işlətmək həvəsi, meyli
[ər.] 1. Mütəşəkkil, düzəlmiş, tərtib olunmuş. Beş adamdan ibarət heyət. Mütəxəssislərdən ibarət komissiya
bax ifçin. [Səttar:] Gözlərinin qırağına elə bil qara qaytan tutulub, dırnaqları ibçindir. P.Makulu
is. [tar.] 1. İberiyanın əsas əhalisini təşkil edən qədim şərqi gürcü qəbilələri. 2. Qədim İspaniyada yaşayan bir qrup qəbilənin adı
is. [ər.] 1. Şeytan. [Odabaşı:] Cəhənnəm əhli iblisi arakəsməyə salıblar. Ə.Haqverdiyev. [Mələk:] Yox kimsədə insafü mürüvvət; İblisəmi uymuş bəşəriyy
sif. və zərf [ər. iblis və fars. …anə] bax iblisvari
bax iblisanə
“İblisləşmək”dən f.is
f. Fəsadlaşmaq, hiyləgər, fitnəkar olmaq. Nə iblisləşmisən?
is. Ara qarışdırma, araya fitnə salma, fəsadçılıq, fitnəkarlıq, hiyləgərlik
zərf İblis kimi, şeytan kimi, şeytancasına. Qəşəm şaqqa çəkib iblisvari güldü. S.Rəhimov
[ər.] Oğul (yalnız izafətlərdə işlənir). Əbubəkr ibni-Məhəmmədin göndərdiyi məktubu sizə oxumaq istəyirəm
is. [ər.] 1. Qədim yəhudilərin adlarından biri. 2. Qədim yəhudi dili
[ər.] : ibraz etmək (eləmək) köhn. – büruzə vermək, aşkar etmək, üzə çıxarmaq, meydana çıxarmaq, göstərmək
is. köhn. Əldətoxunma şal, yun parça. [Xırdaxanım:] Mən də sənə borclu oluram bir dəst şaldan libas ibrə işləməli
is. [ər.] İynə, mil, əqrəb. Saat ibrəsi. Kompas ibrəsi
[ər.] Ağır, pis bir hadisədən, işdən alınan dərs. Olmuş bizə qismət bu yəqin, ruzi-əzəldən; İbrət bizə yox, halətidünyanı görəndə
sif. [ər. ibrət və fars. …amiz] İbrət verən, ibrətverici, ibrətli. İbrətamiz hekayə. İbrətamiz nağıllar
is. [ər. ibrət və fars. …xanə] İbrət götürülən yer, tərbiyə evi. [Məmməd:] Xeyr, [teatr] ibrətxanadır
bax ibrətli
“İbrətləndirmək”dən f.is
f. İbrət vermək, ibrət dərsi vermək, pis işdən çəkindirmək
“İbrətlənmək”dən f.is
f. Bir işdən, hadisədən və s.-dən dərs almaq, özünə nümunə götürmək, özü üçün nəticə çıxarmaq
sif. İbrət ola bilən, ibrət verən, ibrət alınmalı, nümunə götürülə bilən, ibrətverici, özü üçün dərs ala bilən
bax ibrətamiz. Şəkillərin arasında ibrətverici və hikmətli şeirlər yazılmışdı. M.S.Ordubadi
is. [ər.] Su və b. mayelər üçün qulplu və əmzikli qab. [Xəyyam:] Badə ibriqimi qırdın, ya rəb! Dərdimi başdan aşırdın, ya rəb! H
is. [fars.] İpək iplik
is. [ər.] Başlanğıc, ilk, əvvəl (intiha ziddi.) Ayın ibtidası. – İnsan, ömrünün ibtidasından intihasına qədər möhtacdır təhsili-ülumə
zərf İlk dəfədə, başlanğıcda, əvvəldə. Ki cahan içrə var eylə işlər; Nəzərə ibtidada xoş görünər. S.Ə
zərf Başlanğıcdan, əvvəlindən, başdan. [Xacə] qəziyyəni ibtidadan intihayədək Yusif şaha nəql etdi. M