ÜMİDVAR

sif.
1. Ümidli, ümid edən.
□ Ümidvar etmək – bax ümidləndirmək.
Ümidvar olmaq1) ümid etmək, arxayın olmaq.
[Molla Xəlil] belə bir mübarizədən qalib çıxacağına ümidvar olsaydı, müəllimlə rəftarı tamamilə başqa tərzdə olardı. S.Hüseyn.
[Nəbi:] Ölsəm də, oluram buna ümidvar; Analar minlərcə Nəbilər doğar. S.Rüstəm;

2) etibar etmək, qızmaq, inanmaq, xatircəm olmaq.
[Qədir] ailəsini yalnız Nəsirə ümidvar olub gedə bilərdi. S.Hüseyn.

2. Ümidvaram şəklində – xatircəməm, inanıram.
Məcnun dedi: – Mən fədayi-yarəm; Vəslinə onun ümidvarəm. Füzuli.
[Elçin:] …Ümidvaram ki, Sevinc çox gözəl usta olacaqdır. Z.Xəlil.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜMİDVAR arxayın — xatircəm — əmin

Etimologiya

  • ÜMİDVAR Mürəkkəb sözdür, var hissəsi “есть” mənasını bildirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ÜMİDSİZLİK
ÜMİDVERƏN

Digər lüğətlərdə