ÜSULLU

1. sif. Ehtiyatlı, ehmallı, üsulla, ehtiyatla işgörən, hərəkət edən. Üsullu adam. Üsullu hərəkət.
2. bax üsulluca.

[Hacı Murad:] Ay ayı oğlu ayı, üsullu tərpənə bilmirsən? S.S.Axundov.

Digər lüğətlərdə

ÜSULLU

1. прил. игьтиятлу, игьтиятдалди кар (гьерекат) ийидай; мукъаят; 2. нареч. игьтиятлувилелди, мукъаятдиз
Tam oxu »
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti
üsullu

sif. méthodique, réguli//er, -ère
Tam oxu »
Azərbaycanca-fransızca lüğət
ÜSULLU

I. s. methodical, orderly II. z. 1. methodically, 2. carefully, cautiously, guardedly
Tam oxu »
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət
ÜSULLU

astaca — yavaşca — ehtiyatla
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
ÜSULLU

разг. I прил. осторожный. Üsullu adam осторожный человек, üsullu hərəkət осторожные действия II нареч
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
üsullu

üsullu
Tam oxu »
Azərbaycan Dilinin Orfoqrafiya Lüğəti