ÜZÜAŞAĞI

sif.zərf
1. Getdikcə aşağı tərəfə meyil edən, yuxarıdan-aşağı; başıaşağı. Üzüaşağı cığır. Üzüaşağı getmək.
– Şəlalələr qayalardan üzüaşağı gurlayıb axır, köpüklənir. M.İbrahimov.
Qumru bunu eşidəreşitməz yerindən qopub üzüaşağı dərəyə doğru yüyürdü. Ə.Məmmədxanlı.

2. Çayda suyun axıb getdiyi tərəf; başıaşağı. Çayda üzüaşağı üzmək.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÜZÜAŞAĞI ÜZÜAŞAĞI – ÜZÜYUXARI Girdə-girdə yaş damlaları saralmış, solğun yanaqlarından üzüaşağı süzüldü (M.İbrahimov); Yuxulu kəndin orta küçəsi ilə üzüyuxarı
ÜZÜAĞLIQ
ÜZÜBOZ

Digər lüğətlərdə