NABƏCA

sif.zərf [ fars. ] köhn. Yersiz, münasibətsiz. Nabəca söz. Nabəca fikir. Nabəca hərəkət etmək.
– Yox, əbəs fikirdir, xətadır bu; Nabəca, həm də narəvadır bu. A.Səhhət.

NABAT
NABƏKAR

Digər lüğətlərdə

бели́льня гросфа́тер доку́ка захире́лость опри́чина отхлёстывать поли́в рето́рсия сле́жка зая́вка о́бразно осоко́рник косырь acetous finial hydration magnetotail mutual periphery platelayer soboles sock in solidi touchdown transmundane