(Meğri) sıyrım, ağac sıyrımı. – Tut ağəcinin lapi hammı laplardan yaxşidi
(Yardımlı) iri naxışlı, bəzəkli. – Xəlçə lapaçiliydi
(Meğri) içi boş <qoz>. – Bu lapax cavızların nəyin gatımısan büzə?
(Oğuz, Zaqatala) çinara oxşayan kövrək ağac. – Atam lapan ağacın kəsdi (Oğuz); – Lapannan çömçə, qaşıx-zad qayrıllar (Zaqatala)
(Bakı) bax lalapəto
(Salyan) bir hissə. – Taxıllığı sulamışam, bir lapar yerə su çıxmadı
(Lənkəran) parça-parça (palçıq)
(Quba) şillə vurmaq, şillələmək. – Atası Əlini lapaşdamağ isdiyəndə mən quymadum
(Quba) bax lapaşdamağ
(Şəki) lobyadan bişirilən yemək növü adı. – Ciyim lapba bişirmişdi; – Yaxşı lapbamız var, gidax bizə
(Cəlilabad) birdən, qəfildən
I (Şəki) ləkə II (Meğri) uzun və enli (ayaq). – Şeydanın lapban əyaxləri var, val taxdəsi kimin
(Ağsu, Qafan, Lənkəran, Sabirabad, Şahbuz, Şamaxı) ev ayaqqabısı. – Lapçını öydə ayağa geyirük (Ağsu); – Lapçını gəti (Qafan); – Xeyrənsə lapçının iti
(Bakı, Biləsuvar, Cəlilabad, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı, Şəmkir, Yardımlı) bax lapbadan. – Səlim lapdan məni qorxızdı (Salyan)
(İmişli) 1. hərdənbir. – O kişi lapdan-lapa dəli kimi danışır 2. birdən-birə
(Əzizbəyov) kök
(Gəncə) bax lapa. – Bajım lappa pişirif
(Mingəçevir) bax lapba
(Salyan, Bakı) bax lapdan
(Kürdəmir) böyük. – Ayağı lappan adama çəkmə də az tapılır
(Göyçay) tənbəl
I (Ağdam, Bərdə, Gədəbəy, Salyan, Gəncə, Lənkəran, Şahbuz, Salyan, Şamaxı) 1. toyuq cinsi (Gədəbəy). – Toyuğumuzun iksi larıdı, qalannarı yox 2
(Böyük Qarakilsə) başqalarından iyrənən
(Kürdəmir) gen. – Şalvar o qədər lartandı ki, əynində durmeyr
(Kürdəmir) əriştə, lobya və sarımsaqlı qatıqdan hazırlanan xörək
(Gəncə, Tovuz) tənbəl. – Lartı adam çox boş olar (Gəncə); – Lartının biridi, iş-güjə yarıyan olmaz (Tovuz)
I (Cəbrayıl, Kürdəmir, Zəngilan) boş sarınmış keyfiyyətsiz barama. – Baramanın lasın ayrı yığın, yaxşıya qarışdırmıyın (Zəngilan); – Baramanın on kilo
(Gəncə, Qazax) qat-qat
(Şəki) otu topa-topa yığmaq. – Mürsəl otı lasdıyır
(Bakı) tənbəlləşmək. – Bala, işdə, lasdanma
I (Ucar) tənbəl (toyuğa aiddir). – Lası to:ux kök olur, qaçammır ◊ Las qalmağ (Sabirabad, Şamaxı) – yerə yatmaq (toyuğa aiddir)
(Loqodexi) çubuq çəpər
I (Bakı, Əli Bayramlı, Quba, Salyan) arabanın banında olan barmaq şəkilli ağaclar. – Usda bizim banın laşdarını palut ağacınnan salmışdu (Quba); – Laş
(Mingəçevir) tor toxumaq üçün alət
(Qax, Zaqatala) bulağın gözündə suyun yığıldığı yer. – Oyniyəndə Məmmədin papağı lata düşdü (Zaqatala)
(Yardımlı) hissə, parça. – Bi lata yeri var
(Bakı) bax latayir
(Cəbrayıl, Göyçay, Salyan, Bakı, Kürdəmir, Qarakilsə, Laçın, Mingəçevir, Ucar) bax latayir. – Latayır danışma (Ucar); – O çox latayır danışır (Laçın)
(Bakı, Göyçay, Salyan, Ucar) ədəbsiz-ədəbsiz. – Sən latayırlatayır danışırsan (Göyçay)
(Gəncə) söymək, biabır etmək. – Az latayırra, ayıfdı; – Həsəni latayırrıyıf yola saldım
(Gəncə, Şamaxı) ədəbsiz söz. – Arvaddar dava eliyəndə olmıyan latayiri bir-birinə diyillər (Şamaxı); – Məclisdə latayir danışmax yaxşı döy (Gəncə)
(Zaqatala) su yığılıb qalan çuxur. – Bizim yolun kənarı latdıxdı
(Gədəbəy) bax latayir. – Qımır Nadirin işi, peşəsi axşamatan later deməx’di
(Gədəbəy) bax latayir
(Qazax) bax latayir
I (Salyan) xarab, köhnə. – Latiringi maşın işə yaramaz II (Salyan) məzəli, gülməli. – Hüzür yerində latiringi söz danışmazzar
(Lənkəran) nazik və uzun çubuq Lava qalməy (Cəlilabad) – bəlaya düşmək. – Lava qalasan, setrəni gey, gə gedəy
(Gəncə, Şəki, Şəmkir, Tovuz) bax labada. – Ay ata, mənim lavadam dağılıfdı (Şəmkir); – Lavadasız qız köşməzdi qavaxlar (Şəki)
(Gəncə) qaşqabaq. – Sənin lavarıη heş yığılmır; – Lavarıηı gənə nə sallıyıfsaη?
(Salyan) iri kəsək. – Yer dəmir kimidi, traxtır şumladığçan lavasa çıxır