Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • DABA

    (Qax, Zaqatala) barsız

    Tam oxu »
  • DABALAĞ

    (Quba) badalaq ◊ Dabalağ vurmağ – badalaq vurmaq. – Güləşəndə bizdə bir-birinə dabalağ vurardılar Dabalağ gəlməg (Quba) – kələk gəlmək, aldatmaq

    Tam oxu »
  • DABAN

    I (Qarakilsə, Qazax) dəyirman daşının işini nizamlayan dəmir hissə. – Dabanı bərkit, daş düşər (Qazax); – Də:rmanın dabanın yendir, unu yaxşı üyüssün

    Tam oxu »
  • DABANA

    (Culfa, Qarakilsə, Şahbuz) bax daban III. – Qapı dabanadan çıxıp (Qarakilsə); – Dabana qapını saxlıyır (Culfa)

    Tam oxu »
  • DABANDI

    dabandıya düşmax: (Zaqatala) mövsümi işdən ixtisara düşmək; payızda arana köçəndən sonra işdən (çobanlıqdan) azad edilmək

    Tam oxu »
  • DABANNAMAX

    I (Qəbələ) şabalıdı dabanla basaraq qərzəkdən çıxarmaq. – Uşaxlar cecə dabannamağa gedillər II (Zəngibasar) çatmaq

    Tam oxu »
  • DABANNI

    (Şuşa) cürətli, ürəkli. – Mö:- kəm dabannı adam çoxdu burda

    Tam oxu »
  • DABANYARPAĞI

    (Salyan) tənəyin dib hissəsində əmələ gələn yarpaq. – Tənəgdə yaman daban yarpağı var

    Tam oxu »
  • DABDABAY

    I (Qax) siçovul II (Qax) balacaboy (adam)

    Tam oxu »
  • DABIRMA

    (Şamaxı) tez, tez-tez, cəld, sürətlə. – Dabırma gessön, çatarsan

    Tam oxu »
  • DABİ

    (Sabirabad) sırıqlı

    Tam oxu »
  • DABJO

    (Zaqatala) papiros. – Dabjo aldım

    Tam oxu »
  • DABLI

    (Qax, Zaqatala) qıf

    Tam oxu »
  • DABRAĞ

    (Quba) çuval. – Əhmədin gəlini un dabrağ gətimişdi

    Tam oxu »
  • DABRIMA

    (Kürdəmir) bax dabırma. – Dabrıma gedib yoldaşua çat

    Tam oxu »
  • DABRIMAĞ

    (Əli Bayramlı, İmişli, Kürdəmir, Qazax, Saatlı, Sabirabad, Salyan, Şamaxı) tez-tez yerimək. – Adə, dabrı də (Saatlı); – Dabrı, dahı gözdəməyə vax yoxd

    Tam oxu »
  • DABRIMƏY

    (Cəlilabad) bax dabrımağ

    Tam oxu »
  • DADAX

    I (Şəki) ayaq. – Qoyunun dadaxlarını bir asmışdıx, başini bir II (Gəncə) uşağın ilk addımı, ilk yerişi

    Tam oxu »
  • DADAXLI

    (Şəki) ayaqlı. – Dadaxlı sandıx varıydı bizdə

    Tam oxu »
  • DADAMAL

    (Ağcabədi, Cəbrayıl, Çənbərək, Hamamlı, Xanlar, Qazax) öyrəşmiş, dadanmış, alışmış. – Dadamal qoyun südü içdi (Ağcabədi); – Pişik ətə dadamaldu (Cəbra

    Tam oxu »
  • DADAMCIL

    (Çənbərək) öyrəşmiş, dadanmış, alışmış. – Bizim inəx’ arxaca dadamcıldı, çöldə durmur, qaçıf gəlir

    Tam oxu »
  • DADAPİSDİX’

    (Gəncə, Qazax, Şəmkir) əziyyət, çətinlik. – Bir dadapisdix’nən düzəltdim, yola saldım, getdi (Şəmkir)

    Tam oxu »
  • DADARDOYMAZ

    (Şəki) az, yarımçıq. – Yidi, amma dadardoymaz, doymadı

    Tam oxu »
  • DADAŞ

    (Ağdam, Göyçay, Qusar, Lənkəran, Ordubad, Şamaxı, Yardımlı, Zəngilan) 1. ata (Zəngilan). – Bizdə dədə də de:rix’, dadaş da de:rix’, 2

    Tam oxu »
  • DADDAMAĞ

    (Salyan) çağırmaq, haraylamaq. – Ədə, sə:rdən anon səni daddıyır, nöş cavab vermirsən?

    Tam oxu »
  • DADDIĞ

    (Qafan) yağda qızardılmış soğan; yağ-soğan. – Xörəyə daddığ tök

    Tam oxu »
  • DADGÜL

    (Daşkəsən) ağac adı

    Tam oxu »
  • DADI

    (Cənubi Azərbaycan) kürəkən. – Abbas Əhmədin dadısıdı

    Tam oxu »
  • DADIX

    (Şəki) bax dadax I. – Dört dadıxları olannara diyillər kürsü

    Tam oxu »
  • DADIXMAX

    (Ordubad) bax dadımax. – Qatıx dadıxıfdı

    Tam oxu »
  • DADIMAX

    (Göyçay, Mingəçevir) xarab olmaq, pis dad vermək

    Tam oxu »
  • DADIMDUZUM

    (Bakı) bir az, bir tikə. – Bir qarpuzdan həreyə dadımduzum əncağ çatar

    Tam oxu »
  • DADIMSIMMAĞ

    (Salyan) dadına baxmaq. – Bir qaşıx bı xörəgdən dadımsın görəg duzu necədi?

    Tam oxu »
  • DADIŞMAX

    (Qazax) bərk-boşluğunu bilmək üçün yumurtaları dişə vurub yoxlamaq. – Dadışmasam döyüşdürmərəm

    Tam oxu »
  • DADMƏNİTUTDULAR

    (Lənkəran) erkək turac. – Dadmənitutdular oxumağa başdıyıb

    Tam oxu »
  • DA:ƏT

    (Meğri) iri, böyük, uca

    Tam oxu »
  • DAFT

    (Quba) dəf, kiçik qaval. – Üydən mənim daftımı gəti

    Tam oxu »
  • DAĞAL

    I (Ordubad) gözə düşən çöp. – Gözümə dağal düşüb II (Ağdaş, Borçalı, Cəlilabad, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Sabirabad, Salyan, Tovuz) 1

    Tam oxu »
  • DAĞALLIĞ

    I (Füzuli, Gəncə, Qazax, Şəmkir) cığallıq. – Dağallığ yaxşı şey də:l (Gəncə); – Onun dağallığına baxma, söz qanan adamdı (Şəmkir) ◊ Dağallığ eləməy (S

    Tam oxu »
  • DAĞAN

    (Göyçay, Kürdəmir, Ucar) dolaşa (quş adı). – Ta: <daha> dağan az-az görünür (Kürdəmir); – Dağda dağannar, Bir-birini boğannar, Oğlan doğ

    Tam oxu »
  • DAĞANAĞ

    I (Salyan) qupquru. – Çörəg dağanağ olub, diş batmır II (Salyan) çuqun qab

    Tam oxu »
  • DAĞANAX

    (Təbriz) əl hanasının bir hissəsi. – Bizim hananın dağanağı əmməgildədi

    Tam oxu »
  • DAĞAR

    I (Ağdam, Cəbrayıl, Kəlbəcər, Kürdəmir, Quba, Oğuz, Salyan, Şamaxı) bax daqar I. – Dur dağarı bura gəti (Şamaxı); – Dağarı sua qoyqınan yımşalsın (Sal

    Tam oxu »
  • DAĞARCIXLAMMAX

    (Çənbərək) lovğalanmaq. – Ay dıdı Şəmşi, nə dağarcıxlanırsaη?

    Tam oxu »
  • DAĞAVAR

    (Bərdə, Borçalı, Qazax) 1. dağlıq (Borçalı, Qazax) 2. dağətəyi (Bərdə). – Dağavar yerdə meyvə, üzüm yaxşı olar; – Bura dağavar yerdi, dağ çoxdu (Borça

    Tam oxu »
  • DAĞBƏSƏR

    (Bakı) dağüstü. – O kətdər dağbəsər kətdərdi; – Dağbəsər kətdər sərin olur

    Tam oxu »
  • DAĞÇI

    (Qazax) yay mövsümündə dağda yaşayan adam. – Dağçılar gəldilər

    Tam oxu »
  • DAĞDAĞA

    (Tabasaran) çaxçax (dəyirmanda)

    Tam oxu »
  • DAĞDAĞAN

    (Meğri, Zəngibasar) gözə – nəzərə gəlməmək üçün uşağın və ya heyvanın boynundan asılan bəzəkli kiçik dağdağan ağacı

    Tam oxu »
  • DAĞI

    (Dərbənd, Tabasaran) 1. daha. – İki qərəm <kərə> gəldi, dağı qəlmədi (Tabasaran) 2. başqa

    Tam oxu »