Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • LABADA

    (Qax, Quba, Şəki, Şuşa, Zaqatala) 1. qısaqollu, üzəri qaytan və bafta ilə işlənilmiş qadın paltarı (Zaqatala, Şəki)

    Tam oxu »
  • LABBA

    (Şəki) qabaq hissə

    Tam oxu »
  • LABİ

    (Cənubi Azərbaycan) huşsuz. – Kamran çox labi adamdu

    Tam oxu »
  • LA:BUKƏ

    (Salyan) nöqsan, eyib. – Məndə nə la:bukə bilib, məni qo:lamağ issiyirsən? – Uşağda heç la:bukə yoxdu

    Tam oxu »
  • LAC

    (Quba) damın üstünə döşənən ağac. – Damın lacları tükülmüşdü

    Tam oxu »
  • LAÇINQUYRUĞU

    (Cənubi Azərbaycan) yeyilən yabanı bitki adı. – Bir dəsdə laçınquyruğu yığdım

    Tam oxu »
  • LADARA

    I (Oğuz) yalançı II (Gədəbəy) bölgü. – Taxıl ladarasında gələjəm

    Tam oxu »
  • LADIRA

    (Oğuz) məsxərəçi

    Tam oxu »
  • LAF

    laf vurmax: (Qazax, Şəki) mənasız danışmaq. – Əziz yaman laf vuror (Qazax)

    Tam oxu »
  • LAF-LAF

    (Qazax) mənasız. – Məmməd laf-laf danışer

    Tam oxu »
  • LAFÇIN

    (Ağsu, Gəncə, Qazax, Lənkəran, Sabirabad, Şəki) bax lapçın. – Lafçını öydə geyirük (Ağsu); – Uşaxlara lafçın almışam (Gəncə); – Mə:m lafçınımın bir ta

    Tam oxu »
  • LAFÇİN

    (Şəki) bax lapçın

    Tam oxu »
  • LAFDAN

    (Oğuz) bax lapbadan. – A gidə, uşağı zarafata salıf lafdan vurma

    Tam oxu »
  • LAĞ

    (Quba) kürək. – Camış lağı sındırdı

    Tam oxu »
  • LAĞABBA

    (Xanlar, Kəlbəcər) ləqəb. – Birdən birinə bir lağabba yapışdırellar (Xanlar)

    Tam oxu »
  • LAĞALAĞ

    (Tovuz) səliqəsiz. – Öydə qav-qajax lağalağdı

    Tam oxu »
  • LAĞAN

    (Qax) bax laqan. – İt qabağına lağan tulla:n kimi honu da menin qabağına qoyıp nara gedipsin?

    Tam oxu »
  • LAĞANDA

    (Salyan) kökündən ayırmadan yerə basdırılan tənək budaqlarından göyərən zoğ. – Bizim bağda çoxlu lağanda var ◊ Lağanda basmağ – tənək basdırmaq

    Tam oxu »
  • LAĞAR

    I (Gəncə) gen. – Bu tüyəngin lüləsi çox lağardı II (Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Karvansaray, Şəmkir, Zaqatala) çox palçıq olan yer

    Tam oxu »
  • LAĞARD

    (İmişli) bax lağar I. – Lağard paltar adamı işdəməgə qoymaz

    Tam oxu »
  • LAĞARRAMMAX

    I (Gədəbəy, Gəncə) genəlmək. – Təkərin dulquları laf lağarranıfdı II (Ağdam, Gəncə) çuxur olmaq, çuxurlaşmaq

    Tam oxu »
  • LAĞART

    I (Ağcabədi, Kürdəmir, Salyan, Meğri) bax lağar I. – Qardaşım maηa bir lağart pencəy alıf (Ağcabədi); – Öy lağartdı, kif deyil (Kürdəmir) II (Meğri) i

    Tam oxu »
  • LAĞAVA

    (Bərdə) bax lağabba. – Uzun Qulu dediη, uzun onun lağavasıdı

    Tam oxu »
  • LAĞAVLAMAX

    (Ağdam) əzmək (meyvəni). – Almadı, armıtdı, lağavlıyırsan suyu çıxır

    Tam oxu »
  • LAĞBALAĞ

    (Bakı) ağzınadək dolu. – Vedrə lağbalağ dolub

    Tam oxu »
  • LAĞCIL

    (Gəncə) bax lağvaçıl. – Sən yaman lağcılsaη

    Tam oxu »
  • LAĞILBAZ

    (Füzuli) başqasına lağ edən. – Keşmişdə lağılbaz vardı, hərəyə bir ad qoyurdular

    Tam oxu »
  • LAĞILLAMAĞ

    (Salyan) cırıldamaq. – Qapı lağıllıyır

    Tam oxu »
  • LAĞLAĞ

    (Tovuz) bax lağalağ

    Tam oxu »
  • LAĞMA

    (Oğuz) tapmaca və lətifə söyləyən adam

    Tam oxu »
  • LAĞŞƏX’

    (Gəncə) lağa qoyulan, lağ edilən (adam). – Mən lağşəx’ döyləm, get tayıηı tap

    Tam oxu »
  • LAĞŞƏK

    (Salyan) çolaq, şikəst. – O uşağ elə anadangəlmə lağşəkdi

    Tam oxu »
  • LAĞVA

    (Borçalı, Gədəbəy) lağlağı. – Həsən sənnən lağva eleır (Borçalı)

    Tam oxu »
  • LAĞVAÇIL

    (Borçalı, Qazax) lağlağıçı, lağlağı edən. – Lağvaçıl adam lağ eliyənə de:rix’ (Borçalı)

    Tam oxu »
  • LAHAN

    (Cənubi Azərbaycan) boyunduruğun ortasında xışı qoşmaq üçün yer. – Lahan olmasa xış boyunduruğda durmaz

    Tam oxu »
  • LAHAR

    (Dərbənd) məcməyi

    Tam oxu »
  • LAX

    I (Gədəbəy, Naxçıvan, Ordubad) məc. mənasız. – Min dənə belə lax iş görsən bir şey çıxmaz (Naxçıvan) II (Bakı, Salyan) yalançı

    Tam oxu »
  • LAX-LAX

    (Bakı, Salyan) boş-boş, mənasız- mənasız. – Sən alla: lax-lax danışma (Bakı)

    Tam oxu »
  • LAXA

    I (Qax, Zaqatala) qışda evin ortasında düzəldilən ocaq, kürsü. – Qişdə laxada yətmağın əyri ləzəti var (Qax); – Laxada od azdı (Zaqatala) II (Tovuz) m

    Tam oxu »
  • LAXAQARIN

    (Qazax) yekəqarın. – Laxaqarın adam çox ye:r

    Tam oxu »
  • LAXAN

    (Şamaxı) əlindən iş gəlməyən, bacarıqsız. – Eyvaz çox laxan adamdı

    Tam oxu »
  • LAXANA

    (Axalsxi) kələm. – Bağdan laxana gəti; – Turşu:n yaxşısı laxanadan olur

    Tam oxu »
  • LAXDA

    (Ağdaş, Cəbrayıl, Ucar) tərəcə. – Laxdanı hör; – Laxdanı qapının ağzına qoy (Ağdaş); – Mən laxda toxudum (Cəbrayıl)

    Tam oxu »
  • LAXDALAMAX

    (Ağdaş) tərəcə ilə müəyyən yeri örtmək. – Buranı laxdalamax lazımdı

    Tam oxu »
  • LAXI

    (Qax) taxça. – Laxıda to:x murtdüyüfdü, al geti

    Tam oxu »
  • LAXLAMA

    (Ağbaba) qayğanaq. – Qonağa laxlama pişirdilər

    Tam oxu »
  • LAXŞAN

    (Cəbrayıl) xarab

    Tam oxu »
  • LAXŞƏX’

    (Gədəbəy) bax laxşəng

    Tam oxu »
  • LAXŞƏK

    (Kürdəmir, Qarakilsə) məc. xəstə, zəif. – Bədənim yaman laxşəkdi (Kürdəmir)

    Tam oxu »
  • LAXŞƏNG

    (Gədəbəy) lağlağı

    Tam oxu »