Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • YABAGÜL

    (Oğuz) evin damındakı baş tiri saxlayan ağac. – Bu ağaşdan yabagül çıxmaz, əyridi

    Tam oxu »
  • YABBAN

    (Çənbərək) yastı. – Otu yabban yığdım, xarab olajax yağış yağsa

    Tam oxu »
  • YADBUD

    yadbud eləməx’: (Şərur) xatırlamaq. – Kitablara baxıram, o şe:rrəri yadbud eli:rəm

    Tam oxu »
  • YADICA

    (Ağcabədi, Ordubad, Zəngilan) kötükcədən sonrakı nəsil. – Yadıca nəvəmizin oğlunun oğlunnan olan uşağa də:rix’ (Zəngilan); – Yadıca kötücədən sora ola

    Tam oxu »
  • YADYEMƏZ

    (Tərtər) üzüm növlərindən birinin adı. – Yadyeməz çox yaxşı üzümdü yemə:

    Tam oxu »
  • YAĞAL

    (Ordubad) açıq-qara. – Bizdər açıx qara irəngə yağal diyərıx

    Tam oxu »
  • YAĞALATOLLAMA

    (Hamamlı) bax yalağasalma. – Ə:, gedəy yalağatollama oynuyax

    Tam oxu »
  • YAĞANNIX

    (Qazax) yağmur. – Keçən il yağannığ az oldu

    Tam oxu »
  • YAĞAR

    I (Başkeçid, Borçalı) yağışlı. – Bu ay çox yağar keşdi (Borçalı) II (Şəmkir) yara

    Tam oxu »
  • YAĞARRIX

    (Gəncə, Qazax, Şərur) bax yağannıx. – Yağarrığ olsa, buranın taxılı bol olar (Şərur); – Bıldır yağarrığ az oluf, bi:l çox oluf (Qazax); – Yağarrıxdan

    Tam oxu »
  • YAĞDAN

    I (Bakı, Qazax, Naxçıvan, Ordubad) lampanın neft tökülən hissəsi. – Yağdanın tozunu sil (Bakı); – Lampanın yağdanını düzəltdim (Naxçıvan); – Yağdana n

    Tam oxu »
  • YAĞDAŞ

    (Şamaxı) bıçaq itiləyən daş, bülöv. – Yağdaşı gətir, əsgənəni itiliyim

    Tam oxu »
  • YAĞIR

    I (Gəncə, Gədəbəy) süründürməçi, borc alıb qaytarmaq istəməyən. – Nə yağır adamsıη, niyə üzmöysüη borcuηu? (Gədəbəy) II (Cəbrayıl, Tovuz) bax yağar II

    Tam oxu »
  • YAĞIRBEL

    (Cəbrayıl) beli yaralı (at). – Səni görüm yeddi yağırbel ata ürcah çıxasan

    Tam oxu »
  • YAĞIRRIX

    (Gəncə) süründürməçilik. – Heş bu qədər yağırrıx görməmişəm

    Tam oxu »
  • YAĞLAMAĞ

    (Tabasaran) ağlamaq. – Uşağ yağlayədi

    Tam oxu »
  • YAĞLAŞO:

    (Gəncə) yağı yuyulmamış çirkli qab-qacaq və ya əski. – Yağlaşo: qabı it yaladı

    Tam oxu »
  • YAĞLƏÇƏ

    (Dərbənd) bax yağlovçə. – Yağləçiyə tökərig yaği, yimağ bişirədig

    Tam oxu »
  • YAĞLI

    yağlı gün: (Gəncə) məc. isti gün. – Bu yağlı gündə çuxa niyə geyirsən?

    Tam oxu »
  • YAĞLICA

    (Füzuli, Qax, Laçın, Oğuz, Salyan) yeməli dərman bitkisinin adı. – Yağlıcanı çiban üsdünə qoyallar (Salyan); – Yağlıcadan kətə pişirəcux (Qax); – Yağl

    Tam oxu »
  • YAĞLICAXOR

    (Şəki) tava. – Yağlıcaxoru qoy bura

    Tam oxu »
  • YAĞLICAN

    (Ucar) bax yağlıca. – Yağlıcanı təndirə sürtürük ki, çörək təndirə yapışıb torpaq qopartmasın

    Tam oxu »
  • YAĞLIKEŞ

    (Lerik, Lənkəran) ağartı tökmək üçün mis qab. – Yağlıkeşə süd tökəcəğəm (Lerik)

    Tam oxu »
  • YAĞLIQARA

    I (Bakı) yağı, hisi yuyulmamış çirkli qab-qacaq və ya əski. – Toyda yağlıqara qazan çox olur, uları yağlıqara əsgiynən yumağ olmaz II (Qazax, Mingəçev

    Tam oxu »
  • YAĞLITƏRƏ

    (Bakı, Lənkəran) yeməli yabanı otlardan birinin adı. – Yağlıtərə qutabını qatığınan yiyəllər (Lənkəran)

    Tam oxu »
  • YAĞLO:ÇA

    (Bakı, Dəvəçi) bax yağlovçə

    Tam oxu »
  • YAĞLOVÇƏ

    (Dərbənd) sapılca

    Tam oxu »
  • YAĞLUĞ

    (Dərbənd) yaylıq. – Bu yağluğa baxıb görədü özünü yağluğudu

    Tam oxu »
  • YAĞLUĞAPARAN

    (Dərbənd) ilk nişan ◊ Yağluğaparan ələməg. – Əvvəla yağluğ aparan ələrig

    Tam oxu »
  • YAĞMA

    (Şəki) fındıq ağacı yarpaqları üzərində olan maye, şirə. – Yağma olan yerdə bal da yaxşı olur

    Tam oxu »
  • YAĞO:

    (İmişli, Ucar) tam inkişaf etməmiş, qurumuş (taxıl, pambıq). – Mən yağo: pambığı yığmıram (Ucar)

    Tam oxu »
  • YAĞSOY

    (Çənbərək) xörək yeyiləndən sonra qab-qacaqda donub qalmış yağ. – Cəmin yağsoyunu yuajam

    Tam oxu »
  • YAĞTİKANI

    (Cəbrayıl, Gəncə) tikanlı bitkilərdən birinin adı. – Əlimə yağtikanı batıf (Gəncə)

    Tam oxu »
  • YAĞTİKƏNİ

    (Xanlar) bax yağtikanı. – Yağtikəni tikənni otdu

    Tam oxu »
  • YAHAL

    (Biləsuvar) qarnının altı ağ keçi. – Yahalın qarnının altı ağ olar

    Tam oxu »
  • YAHOLUĞ

    (Ucar) pambıq sahəsində seyrək yer

    Tam oxu »
  • YAXA

    (Biləsuvar) tərəf

    Tam oxu »
  • YAXAÇAR

    (Ordubad) zeh açan xüsusi rəndə. – Qapı:n gözzəri:n yerin yaxaçarnan açallar

    Tam oxu »
  • YAXAL

    (Zaqatala) bülöv

    Tam oxu »
  • YAXALIX

    (Kəlbəcər) köynəyin döşünə tikilən əlavə parça. – Kö:nə: <köynəyə> yaxalıx salsan, kö:nəy mö:kəm olar

    Tam oxu »
  • YAXANTI

    (Başkeçid) çirkab

    Tam oxu »
  • YAXARMAX

    (Füzuli, Göyçay, Oğuz, Şamaxı) yalvarmaq. – Gülməmməd Əhmədə çox yaxardı (Şamaxı); – Çox yaxardım, o da razılıx verdi (Füzuli)

    Tam oxu »
  • YAXDAN

    (Basarkeçər, Cəlilabad, Gədəbəy, Goranboy, Kəlbəcər, Qazax, Ordubad, Tərtər) sandıq. – Yaxdana paltar qoyurux (Tərtər); – Nəyim var, hamısı bu yaxdand

    Tam oxu »
  • YAXINKEŞ

    (Bakı, Gəncə, Göyçay, Quba, Naxçıvan, Ordubad) boşqab. – Anam dünən üş dənə yaxınkeş aldı (Naxçıvan); – Yaxınkeş gətirin, pitini yiyəx’ (Gəncə); – Yax

    Tam oxu »
  • YAXINTI

    (Şamaxı) qabın dibində qalan yemək qalığı. – Boşqabın yaxıntısını pişiy yaladı

    Tam oxu »
  • YAXMA

    (Başkeçid, Borçalı) üzərinə yağ, şor və ya süzmə yaxılmış çörək parçası. – Ana, maηa yaxma ver (Başkeçid)

    Tam oxu »
  • YAXMAC

    (Bərdə, Biləsuvar) bax yaxma. – Nənəsi uşağa yaxmac verdi (Bərdə)

    Tam oxu »
  • YAXMAC-BILAMAC

    (Kürdəmir) başdansovdu. – İşi görəndə səliqəynən görəllər, yaxmac-bılamac eləməzdər

    Tam oxu »
  • YAXMAX

    I (Çənbərək, Karvansaray) batmaq (günəşə aiddir). – Gün yaxdı, bir iş görəmmədim (Karvansaray) II (Çənbərək, Dərbənd, Karvansaray) yandırmaq

    Tam oxu »
  • YAXMANC

    (Laçın) bax yaxma. – Çörəyi al, yaxmanc elə, ye

    Tam oxu »