Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • ABA

    I (Gədəbəy, Quba, Ordubad, Zəngilan) ata. – Bizdə hindi aba çox işdəmiyədü, ata diyəduğ (Quba); – Abam taxıl biçiydi (Zəngilan); – Abam bi:lləri də kö

    Tam oxu »
  • ABACUR

    (Qax) bax abajur – Dünən bazardan bir kilo abacur aldım

    Tam oxu »
  • ABAJUR

    (Şəki) yerkökü, kök. – Mən abajur çox yiyənəm, Noxiyə gidən olanda aldıram gerex’ gənə birki kilo

    Tam oxu »
  • ABAL

    I (Qax) key II (Salyan) ağırlıq, yük. – Öyün bütün abalı Solmazın üsdünə düşür

    Tam oxu »
  • ABALKEŞ

    (Salyan) zəhmətkeş. – Dayım elə lap uşaklığınnan abalkeş olıb

    Tam oxu »
  • ABASBEYİ

    (Bakı) üzüm növü adı. – Dur bir abasbeyi dər, gəti

    Tam oxu »
  • ABASBƏYİ

    (Quba) armud növü adı

    Tam oxu »
  • ABATDIDI

    (Qax, Qubadlı) içinə yağ, şor, pendir və başqa ağartı növü qoyulan isti çörək. – Əhməd bu gün isti çörəkdən abatdıdı qayırıb məni qonax çağırmışdı (Qu

    Tam oxu »
  • ABAY

    I (Şəki) ləzgi arvadı. – Bizim eşiyə abaylar gəlmişdi II (Qax) xala. – Abay sizdədi? III (Çənbərək) bacı

    Tam oxu »
  • ABBA

    (Ağdam) umac. – Dünən Həsəngildə ləzzətdi abba yedim

    Tam oxu »
  • ABBAŞ

    (Salyan) suçiləyən, susəpən. – Bağın abbaşı sındı

    Tam oxu »
  • ABDAL

    I (Kürdəmir, Şahbuz) bilikli, bilici. – Abdal, yani biləndə adam (Şahbuz) II (Xaçmaz, Salyan) yetim. – Səni görüm abdal qalasan (Xaçmaz)

    Tam oxu »
  • ABEŞİK

    (Şərur) meşəbəyi. – Abeşik meşəni qoruyur

    Tam oxu »
  • ABXOR

    (Salyan) su içilən qab. – Abxor keçmiş zamanda saxsıdan olardı, hindiki abxorrar yaxşı qayrılır

    Tam oxu »
  • ABXUR

    (Lənkəran) bax abxor. – Abxurda su içeylər

    Tam oxu »
  • ABIOMUR

    (Göyçay) açıq-sürməyi (rəng)

    Tam oxu »
  • ABIR

    (Salyan) məc. geyim, paltar. – Adamı abırına görə tanıyıllar

    Tam oxu »
  • ACAMANDA

    (Salyan) ac-susuz. – İndiyəcən acamanda hardeydin?

    Tam oxu »
  • ACARRI

    (Şamaxı) təzə, yuyulmamış. – Tumanın acarrısını geyməmiş uşağ yandırdı

    Tam oxu »
  • ACXƏMRƏ

    (Göyçay, Lerik, Kürdəmir, Salyan) xəmir mayası. – Acxəmrəmiz xarab olub (Salyan)

    Tam oxu »
  • ACI-GUCI

    acı-gucı vermək: (Salyan) açıq vermək, hirsləndirmək. – O:n sözünə fikir vermə, sə: acı-gucı verir

    Tam oxu »
  • ACIQICI

    (Cəbrayıl, Zəngilan) vəzəri

    Tam oxu »
  • ACIQOUĞ

    (Salyan) bitki adı. – Bizim tərəfdə acıqouğ çoxdu

    Tam oxu »
  • ACILIĞ

    (Bakı) sıx tikanlı bitki. – Qara acılığ bağı basıb

    Tam oxu »
  • ACIŞMAX

    I (Böyük Qarakilsə) acıqlanmaq, hirslənmək. – Səhvini də:ndə niyə acışırsan? II (Şəki) göynəmək. – Yaram yaman acışır

    Tam oxu »
  • ACITƏPƏ

    (Kürdəmir, Mirbəşir, Tovuz, Zəngilan) vəzəri

    Tam oxu »
  • ACITMA

    (Biləsuvar) fətir

    Tam oxu »
  • ACITMALI

    (Göyçay) xəmiri maya ilə yoğrulmuş çörək

    Tam oxu »
  • A:Cİ

    (Şəki) alça və ya zoğaldan hazırlanmış turşu. – Bildirki a:cidən hələ də dopunun içində qalıfdı

    Tam oxu »
  • ACİTMƏ

    (Şərur) bax acxəmrə. – Acitməsiz xəmir olmaz

    Tam oxu »
  • ACLUĞ

    (Xaçmaz) hələ yeni məhsul çıxmamış üyüdülən azacıq taxıl. – Aparub değirmanda bir az acluğ çekduğ

    Tam oxu »
  • ACNAUR

    (Zaqatala) kolbasa. – Bu il bolluca acnaur doldurmuşam

    Tam oxu »
  • ACRA

    (Naxçıvan) maya. – Biz acra da diyərix’, maya da diyərix’, əmə acra çox diyərix’

    Tam oxu »
  • AÇAR

    (Quba) qıfıl. – Biz qapıya açar vurarığ

    Tam oxu »
  • AÇARDİLİ

    (Quba) açar. – U gün qapını açammaduğ, açardili sindi qaldi açarda

    Tam oxu »
  • AÇARRAMAĞ

    (Xaçmaz) qıfıllamaq. – Qapini açarradum

    Tam oxu »
  • AÇILSABA

    (Yevlax) sarmaşığa oxşar bitki adı. – Ö:n qabağında açılsaba əx’dim

    Tam oxu »
  • AÇKAL

    (Tovuz) fərasətsiz. – O, açkalın biridi

    Tam oxu »
  • AÇMAX

    (Şərur) lavaşı yaymaq

    Tam oxu »
  • AD AÇMAX

    (Salyan) ad-san çıxarmaq, hörmət qazanmaq. – Həsənağa irayonda yaxşı ad açıb

    Tam oxu »
  • ADAX

    (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Gəncə, Göyçay, Qazax, Şəmkir, Şuşa, Tərtər) uşağın ilk addımları ◊ Adax durmax (Mingəçevir) – ayaq üstə durmaq, ilk addım atm

    Tam oxu »
  • ADAX-ADAX

    (Ağdam) addım-addım, yavaş-yavaş. – Ay irəhmətdiyin oğlu, birəz yeyin tərpənsənə, adax-adax havağa gedif gələjəx’səη

    Tam oxu »
  • ADAX-ÇEÇƏX’

    (Gədəbəy) uşağın ilk addımları ◊ Adax-çeçəx’ eləməx’ – ilk addım atmaq. – Yenijə adax-çeçey eley nəvəm, a nənəsi

    Tam oxu »
  • ADAX-ÇİÇƏ

    (Füzuli) bax adax-çeçəx’ ◊ Adax-çiçə açmax – ilk addım atmaq. – Afı adax – çiçə açıf

    Tam oxu »
  • ADAX-ÇÖÇƏ

    (Oğuz) bax adax-çeçəx’

    Tam oxu »
  • ADAXCULĞA

    (Gədəbəy) qohum. – Bılar hissə-hissə yaşıyı:llarmış, soηra adaxculğa oluf birrəşeflər

    Tam oxu »
  • ADAXLAMAX

    (Daşkəsən, Füzuli) ilk addım atmaq (uşağa aiddir). – Ora bax ey, Sadıx adaxlı:r (Füzuli)

    Tam oxu »
  • ADAMCIL

    I (Şəmkir) insan qanına həris olan, vəhşi, adama hücum edən. – Köpəyoğlu İrəməzanoğlu çox adamcıl adam oluf, nə qədər adam öldürüf II (Şəmkir) arif, q

    Tam oxu »
  • ADAMXOR

    (Meğri) bax adamcıl

    Tam oxu »
  • ADAR

    (Şəki) evin qabaq hissəsi

    Tam oxu »