dağ
is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr
Tam oxu »[fars.] 1. is. Damğa, qızdırılmış dəmirlə qoyulmuş iz. □ Dağ basmaq – qızdırılmış dəmirlə bədənə damğa basmaq
Tam oxu »1 I сущ. 1. гора. Dağa dırmaşmaq взобраться на гору, dağa çıxmaq взойти (подняться) на гору, dağdan enmək спуститься с горы, dağları aşmaq перейти, пе
Tam oxu »I. i. mountain, (alçaq) hill; başı qarlı ~lar snow-capped mountains; ~a çıxmaq to go* uphill; ~dan enmək to go* downhill; ~ın döşü the slope of the mo
Tam oxu »сущ. 1. дагъ; dağın döşü дагъдин хур; dağın ətəyi дагъдин цен, дагъдин кӀан; sıra dağlar геогр. дагъларин цӀиргъ; // дагъдин; dağ havası дагъдин гьава
Tam oxu »[fars.] 1. сущ. ттагъ, тагъма (ифирнавай ракьувди тунвай гел); dağ basmaq тагъма илисун, ракь ифирна жендекдал илисун; 2
Tam oxu »I 1. DAĞ (coğr.) Dağlarının başı qardır; Ağ örpəyin buludlardır... (S.Vurğun); KUH (kl.əd.) Naləmdən oldu kül bu cahan içrə kuhü dəşt; Ey dil, neçin o
Tam oxu »I is. montagne f, mont m ; bir kəsin arxasında ~ kimi durmaq défendre qn de toutes ses forces II sif
Tam oxu »f. 1) qızğın dəmirlə vurulan nişan, damğa; 2) çox isti, yandırıcı; 3) m. dərd, qəm, qüssə, kədər. Dağı-dəruni daxili dərd
Tam oxu »Bu anlam müxtəlif dillərdə müxtəlif cür verilib: Litvada “meşə”, alban dilində “daş”, daha hansı bir dildəsə “ağac” anlamını əks etdirir
Tam oxu »DAĞ I is. coğr. Hündürlüyü 200 m-dən çox olan yüksəklik. DAĞ II is. [ fars. ] Qəm, qüssə, kədər. Sinəmə çəkilən dağı; Dağlara yükləsəm, altında qalar
Tam oxu »DAĞ – DƏRƏ Dağ dərəyə, dərə dağa bağlıdır (H.Hüseynzadə). DAĞ – DÜZ Dağlar açar sinəsini selilə; Düzlər yayır mahnısını yelilə (H
Tam oxu »1) ətraf düzənliklərdən aydın seçilən ətəkləri ilə kəskin ayrılan, nisbi hündürlüyü 200 m-dən çox olan yüksəklik
Tam oxu »