DÜZ I is. coğr. Qurunun hamar, alçaq-hündürlük fərqləri az olan sahəsi. Haqqım yoxdu yamacına düz deyim onun; Ölüm adlı bir araba durur qapıda (M.Araz).
DÜZ II sif. Doğru, həqiqi. Yenə qızıl sahillərə çəkdi məni bu düz yol (S.Rüstəm).
DÜZ III zərf Açıq, birbaşa. Siz də keçərsiz düz parlamana; Bu şöhrət yaraşır bir qəhrəmana (S.Vurğun).
DÜZ IV f. Sıra ilə yerləşdirmək, qoymaq. Göz yaşım suvaran qəm ləklərinin; Yaxana gül-çiçək düz arasında (İ.Kəbirli).
DÜZ V ədat Ancaq mənasında. Bir ay tamam oldu, düz bir ay, bir gün; Gəldim qəbiristana... Anamla deyil; Onun başdaşıyla görüşmək üçün (B.Vahabzadə).