Ərəbcə təhvil sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
[ər.] сущ. 1. (хивез) вегьин, хиве ттун; тапшурмишун; həvalə etmək хиве ттун, тапшурмишун; 2. фин. гун (вахгун) лазим тир пул (затӀ) масадан тӀварцӀиз
Полностью »is. ~ etmək charger qn de (+ infin) ; confier qch à qn, charger qn de qch ; commissionner vt
Полностью »i.: ~ etmək to intrust, to charge / to commission (d. with, d. with ger.); O, bu məktublara cavab verməyi sizə həvalə edir He / She entrusts you with
Полностью »I сущ. 1. платёж (сумма, которая должна быть выплачена) 2. поручение. Kiminsə həvaləsi (tapşırığı) ilə по поручению кого-л
Полностью »is. [ər.] 1. Birinin üzərinə, öhdəsinə buraxma, qoyma, tərk etmə; birinə tapşırma. □ Həvalə edilmək (olunmaq) – üzərinə, öhdəsinə buraxılmaq, qoyulmaq
Полностью »