1. Haqsız, ədalətsiz, haqq və insafa müğayir; qanunsuz.
[Yusif şah:] Hakimi-vilayətlərə mənim tərəfimdən elan edərsiniz ki, Allahdan qorxsunlar, nahaq iş tutmasınlar…
2. Əbəs, yersiz, boş, bihudə. Nahaq iş.
– Nə layiqdir sənin kimi sərvərə; Bais ola belə nahaq işlərə.
Nahaq söz od vurar qəlbə, fəqət haq söz keçər daşdan.
□ Nahaq yerə – boş yerə, əbəs, heç bir ehtiyac olmadan. Nahaq yerə gəlmək. Nahaq yerə cəncəl işə qarışdı.
– [İbrahim bəy:] Mən bilmirəm, o kimə yamanlıq etmişdi, biçarə lap nahaq yerə bədbəxt oldu.
[Mirzə Cavad:] Ay balam, nahaq yerə bu əziyyət nə lazımdır, niyə özünü incidirsən?
